Tag: avontuurlijke reizen

Vorig jaar stelden we ons een doel met Jelle, Metske, Bert en Grietje full course adventure race in Tsjechië. Last minute moest Bert met pijn in zijn hart afzeggen vanwege erg hardnekkige enkel blessure. En wat doe je dan? Wat was ik blij dat ik last minute Piet Mulder van de tille bereid vond om mee te gaan.

6.00 woensdag ochtend it giet oan!! In de auto naar Tsjechië door veel files kwamen we uiteindelijk pas om 18.00 uur op het kamp. Hierdoor hadden we 3 uur minder voor het voorbereiden van de route met de kaarten. Niet bij stil staan en door!! Piet en Jelle bogen zich vol overgave over de kaarten en metske en ik bereidden de fietsen, rugzakken en TA (transit area) bakken voor. Nog even kletsen met ander Nederlands team en warme maaltijd van organisatie lagen we rond 22.00 in bed: we waren er klaar voor!

9.30: een team foto waarbij we lachend nog zeggen “it giet oan!” Op naar ons doel de cut off op vrijdagnacht halen en full course eindigen. 10.00 De proloog was 5,5 km rennend en navigerend langs een kapelletje: ik blijf me erover verbazen hoeveel er daar van zijn in Tsjechië. En natuurlijk stond de cp (controle post) boven op de heuvel. Heerlijk is dat!

10.30 Na de proloog starten we met de fiets etappe van 59 km waarbij het eerste cp rots klimmen was. In twee lijnen waren we in no time boven en abseilend ging ook van een leien dak. En door zeiden we tegen elkaar.  Wat is het heet, ging voor vandaag wel op en wat een uitzichten want natuurlijk de cps weer bovenin. Na een geweldige afsteek keuze konden we een gaatje slaan. Het ging als het slietjaget! Beng, derailleur van Piet klapte stuk in de klim. Gelukkig waren we (de mannen) bij machte dit te herstellen, en door zeiden we. En half uur later kwamen we in bos waar we wederom afsteek wilden maken maar pakten een verkeerde afslag, nog 2 teams kwamen ons tegemoet toen we terug fietsen en na wat zoek werk vanaf laatste zekere moment zaten we weer op de route! En door! Omhoog ploegend op een steil off road stuk kwamen we weer op de weg. De lange steile stukken op de weg ondersteunde Piet mij met de trax sleep zodat we het tempo hoog hielden. Team werk 2.0. Binnen ons gestelde streef tijd arriveren we op TA 2. Na een snelle wissel verder, en door!!

17.30: starten we met de derde etappe een loop etappe van 32 km. Ook hier startten we voortvarend: omhoog stevig doorstappen en alles dalend dribbelen. Dit leverde ons veel op en toen moesten we op zoek naar een cave en leek het wel een fuik van teams wat bij elkaar kwam. Niet door af laten leiden zei Jelle! Eigen koers lopen en ja daar vonden we de knipper: en door, snel van andere kant naar beneden om weer op route te komen, dit was nog wel klauterwerkje btw. Op een stuk asfalt zochten we ons de blubber om een “pond outlet” die uiteindelijk wel een om verder lag.. hmmm de kaarten navigeerden niet erg makkelijk en accuraat door vele tekst over de paden. Kleine tegenslag maar door! Het verschil wordt hier nog niet gemaakt. Omdat er aan was gegeven dat er geen water zou zijn bij de wissel snel water, cola en appelsap gehaald in  kroegje. Rond 24 uur waren we bij de wissel voor de kano en na snelle wissel stapten we de kano in! Wow dit ging echt super we haalde ene na andere team in en wat geeft dat een boost!! Doordat het donker was en de schittering van de peddels was het wel erg vermoeiend maar niet verslappen jongens door peddelen, was motto! In 3,5 uur bereikten we de TA al!! We lagen weer op schema!!

04.00 na warme maaltijd te hebben gecombineerd met snel klaar maken van fietsen en droge kleding gingen we op pad voor etappe van 87 km inclusief 2 via ferrata’s. Bliksem na warme eten kwam Piet erachter dat je dus ook slapend kunt fietsen maar guarame blijkt wonder spul te zijn om even over dood moment te komen en als de zon dan op komt, genieten is dat, ergste slaap verdwijnt dan gewoon weer! Bij licht waren we bij de via ferrata 1 Om van de een naar de andere te komen kozen we voor prachtige single track, weer genieten dus. De 2e was echt prachtig maar zeker niet gemakkelijk was. Heel veel voordeel hadden we btw van onze survival achtergrond en kregen nog compliment zelfs dat we zo snel klimmen. Boost nummero 2. En Door! Natuurlijk mochten we eerst weer heel lang klimmen, maar men toen kwam er toch een prachtige afdaling!! Kilometers zoefden onder ons door. Net op steilheid dat je nog flink door kan trappen en om je heen zelfs kunt kijken. Bijzonder is dat eigenlijk elke etappe half uur te lang id om alleen maar leuk te zijn, dus mentaal spelletje hierdoor. Maar daar zagen we Samba ons TA 3: het wissel tempo lag weer hoog. En door! Racedirector zei nog cutt off wordt krap maar we gingen er voor.

14.00 trekking poeh die overgang voelt echt gek, beentjes moeten flink wennen, dus dan maar flink doorstappen ipv dribbelen. Even realiseer moment want wij nu nog in lus 2 en TA kwamen we 1 van de kanshebbers voor de winst tegen. Zij begonnen aan de laatste lus! Niets van aantrekken maar door! Het eerste deel was dwars door het bos waar metske de man met de hamer tegenkwam die zijn beenheffers deden ontploffen. Maar we gaan door! Paracetamol en ors erin dan maar. Hier alternatieve route gekozen weinig pad en hoogte gehouden slingerend over single track. Waar ik nog glijdertje maakte, maar ach bloed is goed. En omdat we waarschijnlijk nooit weer in loket komen hier even toeristisch rondje gedaan 😉 daarna volgde nog een erg lang stuk langs de rivier. En door zeiden we tegen elkaar, om tijd goed maken. Het kasteel op de foto bleek hokje te zijn. En om 17.30 arriveerden we op TA.

18.00 Kano yes we gaan het halen!! Even klein eureka momentje en weer een boost want kanoën dat kunnen we binnen deze tijd!!! Nu gewoon licht dus ook dat was heerlijk!! Natuurlijk moe maar vooral heel blij want want cutt off was om 24 uur bij volgende TA. Wel beetje jammer dat ze de dikke stenen in het water niet weg hadden gehaald 😉 hier klapten we nog al eens bij langs en Jelle en Metske zaten zelfs even vast.

21.00 TA 3 Volgens de filosofie van Jelle, onze meester, moet je niet in TA gaan slapen en niet bij licht. We gingen stukje op de route om bij een sporthal een uurtje onze ogen dicht te doen. Piet was master in het snel inslaap vallen en die reddingsdeken zijn echt ideaal om warm bij te blijven. Ik zelf sliep slecht want te veel adrenaline door halen van eerste doel. Daarna volgde een mtb route van 74 km vooral in het donker. Hier was ik aan het vechten tegen de slaap maar met hulp van guarame en zo nu en dan duwtje in de rug kwam ik hier luid op zingend doorheen. Omdat mijn fiets lamp aan was gegaan in vorige TA was mijn accu leeg dus moest ik door op headlight van Jelle. Weinig zicht maar we ploeteren door. Over een prachtige route in het bos over single Tracks die in donker wel iets lastiger zijn, en daarom iets minder efficiënt maar zeker niet minder mooi! We zagen nog bosbrand in de verte en hadden een (natuurlijk kort) gesprek met 4 plaatselijk jongers die midden in nacht bij onze cp op uitkijktoren stonden. Nog even een duw je fiets stuk verder kwam ook nog even om de regen om hoek dus door! Ook de anderen moesten vechten tegen de slaap dus we kozen voor een powernap van 15 min in boeren stal om nog net voordat het begin te regen een laatste stukje in het donker te overbruggen. Dit pakte perfect uit! De regen hield aan maar wij hadden iig droog kunnen slapen. Nog even dwars door de weilanden en klimmen tot laatste cp begonnen we aan laatste lange afdaling op weg naar TA3.

Na een warme maaltijd en een omkleed moment startten we rond 9.00 licht bepakt aan de laatste trekking. Het eerste deel dwars door het bos ging vliegend! Alles lukte, rennend naar beneden over prachtige paden en we vonden de cp’s snel. Toen mochten we het water over en waren even de weg kwijt. Deze vonden we gelukkig snel terug en door!! Op naar het laatste trekking stuk door het andere bos. De eerste cp weer bovenop een heuvel vonden we gelukkig vrij snel. Maar wat een wit war van paden in realiteit en een kaart waar allerlei onnodige informatie op stond geschreven waardoor het nog onduidelijker was. Shit waar zitten we. Kop omhoog en door. Iemand op mtb aangesproken om te vragen waar er op de kaart stonden, maar dat kon hij niet aangeven. Hij wist echter wel punt vlakbij ons volgend cp. We mochten hem dus even volgen. Poeh dit was nog even uitdaging want wij moesten rennen en hij op mtb. Bedankt meneer …

15.30: we stapten de kano al in met gevoel van victory we gaan het gewoon halen!! De rappits maximaal benutten en hier en daar flink wat stenen meepakkend nog even slalom parcourtje als obstakel: geweldig. Maar we gaan door!! De kano uit het water, kletsnat, koud dus in looppas bergje op naar finish

18.00 we mogen finishen onder luid gejuich van alle teams die hier al waren! Wat Erm beleving wat een emotie wat een geniet moment. En wat bleek we waren gewoon 5e geworden en uiteindelijk maar 6 teams die überhaupt full course waren geëindigd. Gevoel van blijdschap overwon elk ander gevoel. Hier moet op gedronken worden!!! En dan do… nee en dan eten 😉