It Sil heve 25 augustus mochten we dan toch echt los om 9 uur met de proloog van de cz adventure race. 55 uur racen met als doel full course eindigen.
Fris en fruitig gingen we van start met oriëntering van 7 km waarin stiekem nog best wel wat hoogtemeters zaten. Over het hek klimmend en gaan. We zitten op schema zeiden we nog tegen elkaar. Wisselen en door. Geleerd van vorige wedstrijd, dus tas stond al klaar en wisselden snel!
33 km kanoën over een rivier die wel iets meer water kon gebruiken, we zaten dus regelmatig vast aan de grond. Omkijkend begrepen we er niets van waar Grietinus en Willem waren, bleek hun peddel gebroken. Bij de stuw eruit en lang leve de ductape. De stroom volgend met leuke versnellingen, commando’s roepend van links, rots, rechts, recht voor ons blok, ondiep water, kwamen we nog steeds op schema aan in kyselka snel wisselen: schoenen, eten, rugzak en go!
Op naar de 45 km durende trek met 1690 hoogtemeters. (Die achteraf ietsje langer, lees 52 km was) We startten monter: omhoog wandelen, vlak en naar beneden hardlopen. De cps waren vanaf pad onder vaak goed te zien, namelijk boven op de berg. Nooit geweten dat Tsjechië zoveel kapelletjes, ruïnes etc heeft. Cadeau van op top zijn is wel het magnifieke uitzicht!! Nou van omlaag rennen kwam niet veel terecht na een kwart want bizar steil. Oja en wist je dat een elektroliet tablet prima werkt als je dizzy bent door zout gebrek? Prima in te nemen zonder water ondervond Grietje. En die Tsjechen zijn zo gek nog niet, naast dat bier drinken te allen tijde gebeurd, zit er Spa rood in de fonteintjes? Hierdoor waren wij genoodzaakt vocht aan te vullen met colaatje van cafeetje. De tijd tikte wel door dus de deadline van 03.00 uur halen werd steeds krapper en het werd donker. Met als gevolg dat we mochten rotsklimmen en abseilen in het donker, wat een geweldige ervaring!! Op naar laatste stuk van de trek die vlakker was en we werden getrakteerd op tomaatjes en water. Zingend sloten we de etappe na dik 12,5 uur af, ook in Tsjechië kennen ze nu Guus meeuwis en de hunekop. Beetje balen want nu dus eerste cut of. Mentale kracht test nummer 1 😉
Blaren verzorgend bij de mannen en toch maar even half uurtje slapen op de mtb voor short cutt van 50 km mtb om 6.30. De eerste cps gingen voortvaren want fietsen kunnen we :). Nieuwe doel 1 short course. (Achteraf bleken maar 12 teams dit überhaupt gehaald te hebben) Wederom stond natuurlijk elke cp boven op de berg op prachtige plekken. En toen kwam cp 32 of shit nee dit is andere!! In het donker in het bos is navigeren kut!! 1,5 uur omgedwaald, maar gelukkig daar was toch de juiste cp. Beetje confronterend dat een top team ons tegenkwam die al bezig was met volgende loop etappe. Mentale kracht test 2, wederom na cola terug naar ta1. Spirit moet terug, wat gaan we doen, Gaan 2e deadline niet halen. Gloeiende ..zooi. Dikke regenbui laatste 5 km dus bij ta 1 droge kleding en uur slaap voor de spirit. Grietje maakte de mannen wakker met de hunekop en warme maaltijd en met de kop ervoor dus op naar volgende etappe: 22 km trek en 17 kano.
15.30 startten we met beplakte blaren aan de volgende lange trek met dik 800 hoogtemeters. Hierin werd het “dribbeltje” goed uitgevoerd bij vlak en bergafwaarts terrein, Spirit terug 🙂 prachtige omgeving wederom dus positief gestemd. Tot laatste cp gingen we “as it slitjaged”. Onduidelijk punt met foute beslissing in donker bos resulteerde in het verkeerd lopen wat we gelukkig weer oppakten en vlakbij de cave kwamen. Pikkedonker en cave vinden gaan slecht samen dus bijna 2 uur zoeken om die klote grot te vinden, vecht spirit aanborend, want nu zullen we het knippen ook! Prachtig moment toen Grietinus riep “ja hier” en met zijn allen door de opening van nog geen meter in diagonaal. Naar de kano’s, dat wordt peddelen in het donker.
Grietje aangekleed met 10 lagen inclusief vuilzak en de mannen met regenjasje gingen we het water op. Grietinus lachte de gehele rit. Pure focus om dan iig nog een beetje de rotsblokken te zien met de headlights en op geluid afgaand om vallend water te ‘zien’. Bij slalom baan sloeg twijfel toe. Bij licht wellicht te doen maar nu bij donker geen optie. Boot voor ons was al om gegaan. Dan maar stukje via de kant. Dieren kwamen ons gezelschap houden: vis bij Willem in kano die gered moest worden en belaagd door mugjes die op licht af kwamen. Heel snel konden we nu door weinig zicht, en verblinding door reflector niet zie. Waar we waren, maar toen zagen we toch licht van kiselka voor ons op doemen. Onweer tijdens kano gelukkig nog op afstand dus snel naar TA.
Mentale kracht test nummer 3, want twijfel bij aantal: halen ta2 niet binnen de tijd, wat gaan we doen. Willem viel bijna om, dus met kleren en al in bed voor iets meer slaap, 2,5 uur. Bij wakker worden besluit om van fietsetsppe nog paar leuke cps te pakken, dus niet helemaal naar TA2. Om 6.30 op de fiets waarbij we kilometers achter elkaar mochten klimmen om uit eindelijk het Bike park te bereiken. Nog even regenbuitje meepakkend kwamen we hier aan. Weergoden waren ons nu positief gezind dus namen we rood ipv de voorgeschreven blauwe route 🙂 Ikea effect, positief etappe afsluitend, want dit was puur genieten: een gevorderde down Hill van bijna 10 km. En dan vooral afdalen naar de finish waar het eindspel, de champagne en het bier al klaar stonden.
Met een grote glimlach zaten we op het terrasje napratend en genietend. Wat was dit mooi, zwaar en voor herhaling vatbaar!! De sfeer met de andere teams was ook uitmuntend en tips werden gedeeld. Wat een gastvrijheid, wat een natuur, wat een race. En vol verbazing: we waren ook nog 11e, velen waren teamlid onderweg verloren of eerder gestopt. Maar wij als team binnen gekomen na 55 uur racen. Oja leuk detail winnende team heeft als enige full course gelopen in 54 uur, diep respect.
